*ÜZÜLME MENEKŞE*

þimdi sen geçmiþsin karþýma..

dýþýmdan bakýyorsun gözlerime.

özlercesine..
ama bir o kadar da ürkekçe..

korkma menekþe,
bak yine eskisi gibi gözlerime.
gözlerinle yürü, içime..

bir parça mutluluða dilenesi bir yanlýzlýk,
karþýlayacaktýr seni.
sakýn birþey verme.

in derinliklerime..
yolcusuz gemiler göreceksin,
kýyýya vurmuþ, kýrýk dükük.
el salla menekþe.

ucamayan kuþlarýma da aldýrma,
ben alýþtým onlara sen gidince.

sonra yürü sessizce..
kendini bulacaksýn en baþ köþede.
beyaz gelinlikler içinde.
sakýn þaþýrma ve dokunma.
gör bak hala nasýl aþksýn bende..


üzülme menekeþe..
biliyorum sende sevdin,
benim kadar olmasa bile..

þimdi git sadece..

hiç dönmemecesine....
Sosyal Medyada Paylaşın: