Mir
Eðildi çevrinin tam ortasýna aþkýn
Makamýný koruyamadý aklýnýn
Dirlik düzenini savurdu
Sazý sözü bir tuttu
Mir
Cümle alemin diliyle söylendi
Kitabi kavlince indi çýktý kalbini
Sevda mavisi urbasýný giyinmiþti
Mir
Mahsusen bildi sevmesini
Çarmýhlarýný söktü gölgesinden
Açtý her rengini sevincin
Aþk kere yunmuþtu kanýný
Mir
Kal dedi buyurgan bakýþlarýyla
Özlemin kaslý yollarýna koydu sözü
Hibesiz gövdesini bastý biperva aþka
Mir
Pespayeliðini kantarýn topuzu yaptý
Ve hayatýn her zenginliðini tarttý
Aþk þahika bir katýlýmdý
Her þeyden aðýrdý
Mir
Mahcup ama mazlum
Bir ipe sarýlmýþtý sýmsýký
Bir masura gibi sarýlan ömrünü
Bu ipe katmýþtý
Mir
Mevlasýz deðildi
Ama mevali adýmlarýný sökmüþtü yerden
Bin yýl geciken bir kararla
Aþkýnýn mevalisi olmuþtu