SOYTARI BİR HÜSRAN...

Gevrek acýlarýn iç burkan öyküsü
Yine demlendiðim gecenin kýrýk rotasý:
Kâh bir i mgede takýlmýþlýðým
Kâh kundakladýðým bir cümleye sýzarken ikrarým.
Sükût bellediðim onca maruzatý
Mademki en derinde sakladým
Demek olmasa da maharet,
Kýrgýn bir kumrunun kýrýk kanadý kadar cafcaflý hayatýn pervazý.

Ne hengâme þu devran,
Çatýk kaþlý kelamda saklý en büyük rezalet,
Gönülsüz urgan yansýtýlmýþlýðýn aykýrý notasý
Tiz sesinden duymaya alýþtýðým kaderin
Göz yumamadýðým muammasý.
Akla zarar yanýlmýþlýðým,
Derken arpa boyu yollarda kala kalmýþlýðým:
Hâþâ, ne isyan ne de teveccüh yüreðe,
Altý üstü kýrýk bir lehçe iþte
Yüreðin koþturduðu.

Irgalamaz beni, demelerine bakmadan;
Saðý solu kovuþturmadan þu nemli gözlerde
Büyüyen o aþkýn coðrafyasýnda
Bil ki; ne satýlmýþ cümlelerim var
Ne de yorgun bir tayfa hayli demli ve densiz bir cümleye
Sýðdýramazken külfet bildiði þu haczi yüreðin,
Devrandan sanma ki ümidi kestim.

Patavatsýz ve nazlý bir kelam olmamalýyým oysa
Hem de boyunduruðunda iblisin asla.
Yeter ki tüy dikmesinler öksüz düþlerime:
Ne saklý ne ifþa ettiðim,
Tek ben bilirim bir de Ýlahi Adalet,
Sonrasýzlýðýmýn cürümünde bir yangýným madem,
Sönmeye bil ki hiç yoktur niyetim.

Ruhumun paslý tellerine takýlý bir serzeniþ,
Nifak sokansa hayatla arama kim bilir hangi esareti mabedimin,
Güne sýðmaz yarýna ise hiç;
Dünden kalma bir dermansa asla deðilim:
Kovuþturduðum büyülü sarkacýn kayýp mirasýnda kala kalmýþlýðým,
Nedenleri niçinleri çoktan ayýkladým:
Minvaline sýðýndýðým hangi mim ise,
Yüreðin kepengini asla indirmediðim hangi badire ise
Asýlý kaldýðým kancasýnda kâbus bellediðim sýrdaþ gecenin:
Akla zararým, yüreðe söz geçer mi;
Boðulma ötesi sükutu deler mi
Suret bellediðim o kýyamda
Nadide bir telaþla satýr arasýna gizlendiðim.

Omurgamýn düþüþlerinde saklý bir kerevet:
Sað ayaðýmýn ökçesinde gizil bir rehavet,
Paytaklýðý cümlelerin bir tefrikada saklý nizam,
Densizliðin kuytusunda soytarý bir hüsran.

Kýrýk payeler verdikçe evren,
Kýrýldýkça fevri yüreklerden esen sitem
Ve taþtýkça boþ boðaz i mgeler,
Hoyrat bir sevda baþlar:
Gecenin kim bilir kaçýncý vakti?

Deryalardan kopan bir kütle iþin aslý,
Derinde en aykýrý mizacý belirsizliðin tasasý,
Bir hüküm belki de bir cürüm;
Yerli yersiz ettiði telkin sitem bildiðim
Yorgun telaþým.

Adý olmayanlara mensup bir günce:
Sað kaþýmýn altýnda da mý var gözün dercesine,
Ýndinde rahmetin
Asla boykot etmediðim hangi aklý evvel cümle ise
Savsakladýðým kaderin densiz seyrinde
Hopladýkça en tepeye
Saklý tuttuðum bir mecrada
Boyun eðmekse asli görevim:
Baþým gözüm üstüne yüce Rabbim.

Derdin temasýnda mý saklý çözüm
Yoksa ikili münasebeti yürek ve nefsin?
Ah, demekten yorgun düþerim bazý bazý,
Takriben bir ömür üstüme çekmedim huzuru.
En atlas rütbe,
En gizemli lehçe þu faninin gün görmemiþ bahtý.

Sosyal Medyada Paylaşın: