Daha Serkitmez

DAHA SERKÝTMEZ

Anladýn Noktanýn sýrr hikmetini
Aþinâsýsýndýr seni terk etmez
Aðyarýn gülünde bülbül sesini
Alan kulaklarý diken berk etmez

Beþ vakitte Farzý ayýn kýldýðý
Beþaretin bunu hazýr bulduðu
Berzâh aleminde takdir olduðu
Besmelesiz bir ameli derk etmez

Cenneti âlâda kudreti yed’le
Cem etti yoðurdu Hak maharetle
Cümle mevcûdata kat’i senedle
Cevher eyleyûben cinsi fark etmez

Çocuktan büyüdü her büyük olan
Çiçek çiçek açan hazanla solan
Çare yok herkeste akibet olan
Çile çeken imtihanda çark etmez

Dehrinde cevelân eyleyenleri
Dilim var diyerek söyleyenleri
Deryada gemiyle heyleyenleri
Dünyâ meþgâlesi kulu tark etmez

Ellerine kuduretten yakýlan
Ezeli kýnanýn dumaný tütmez
Erenlerle divânýna çýkýlan
Ezânýn okunurken kekliðim ötmez

Felek esbâbýný, cefasý ile
Farzýmuhâl sýrtlan kafesi ile
Fakire cevretse aldýrmaz file
Fikredersen Fili, Pireye yetme’z

Gardaþ dersin gözü diker, cebine
Gallâþ dersen doðru batar dibine
Gavurun piyonu bak sen tipine
Garibanlar güzel bakar ürkütmez

Hasreti gönülde volkan cennetin
Hakikat Havva’da diþlenecekin
Hâlbuki hidâyet Rabbül izzetin
Hasbunellah diyen yanlýþa gitmez

Islýk çalar iken daðýn baþýnda
Isýrgan oturur yanýbaþýnda
Itýr kokusu var gözün yaþýnda
Irlanan ömrünce hedefe yetmez

Ýçindeki hýfzolunan Kur’ân-ý
Ýstikbâlde izhar edeni taný
Ýnsanýn temizse süt ile kaný
Ýnanýn ki say’ini heder etmez

Kemale ermeðin esrarý yanmak
Kazanda kaynayýp taþýp uyanmak
Kahharý zül celâl Zâta dayanmak
Kurtarýr cehennem narýna gitmez

Leylânýn aþkýyla çöllere düþtü
Leyl-i Neharlarda çölde dolaþtý
Leyla derken mevlâsýna ulaþtý
Lâyüsel Âllâh’a eli boþ gitmez

Menzil alýp hedefine varmayan
Muhakkak ahmaktýr bakýp görmeyen
Muhabbet baðýndan çiçek dermeyen
Mormenevþe, çiðdem itibâr etmez

Nârý imtihana tabi tutunca
Nûr edip de mancýkla atýnca
Nâzlý bülbül gülüm diye ötünce
Nemrud eli Îbrâhîm’ine yetmez

Olmaz olmaz deme olmaz olacak
Olacak ki, odunsuz yansýn ocak
Omuzlanýlan yükü köþe bucak
Olmayacak þeylerle isrâf etmez

Özüme, yüzümü düþman edeni
Ötekinin arkasýndan gideni
Ölümüne düþmanlýðý güdeni
Öyle kolay, caný hulkûma gitmez

Öyle hâzîneler bahþetmiþ kula
Ömür sermâyesi sýðarmý yýla?
Öteki dünyâda paraya pula
Özel yurttur, kul ihtiyaç hissetmez

Per periþan eder kiþi nefsini
Paraya deðiþiyor künyesini
Parça parça bölenler, ülkesini
Putperestir mozoleye bevletmez

Rahat hayat yaþatmadý atana
Rahatsýzlýk zerkeyledi vatana
Ruhu: þeytan ordusuna katana
Rahmet melekleri iltifât etmez

Sesi Ayda duyulunca, ezânýn
Sadece geliþi müþrik kýzanýn
Salâyý duyunca aklý tozanýn
Sýratta çakýlýr daha da gitmez

Ses veriyor ayda Ezân-ý Salâ
Sesi duymayana lâyýktýr belâ
Sarýlan kadýný cenneti alâ
Sabýrla beklerken hûriler gitmez

Siperdemi pinekliyorsun halâ?
Süngüler minâre, ihsâný kula
Sürüver cahime yansýn budala
Sapla-saman ayrýlmayýnca yetmez

Þemsi kamer aþkla secde ediyor
Þevk gelince yýldýz âmiyn diyor
Þirâzede menziline gidiyor
Þaki olanlarýný mihmân etmez

Turapken “EÞREF-Ý MAHLÛK”kat kalan
Terkibinde su var, havayý bulan
Tertemiz kebâir-i mescîd olan
Tevekkelü: namertleri affetmez

Usûlünce uzanýnca tabuta
Uzaklaþma iktizasý taðuta
Uzaklardan bakar iken talûta
Ulu divandan öteye yol gitmez

Üstümüze göðü yorgan eyleyen
Üstün ýrksýn diyerek müjdeleyen
Üzerine ipek kumaþý giyen
Üzüm-ü esrârdan mamûldür pekmez

Velâkin, imtihan ediliyoruz
Varlýk hikmetimizi biliyoruz
Vah-u ah ile emân diliyoruz
Vuzûh-u beyâný tebeddül etmez

Yaratan: “Dünyayý hep senin için
Yarattým” der iken, ihânet niçin?
Yerin yedinci kat altýna geçin
“Yâr ettim kendime” der neye yetmez?

Zaten âdem ile baþladý fasýl
Zâtýna teveccüh özünde asýl
Zâ’îf Âþýk ÝSLÂMÝ’sin velhasýl
Zebercedden tahtýn hiç para etmez

Sosyal Medyada Paylaşın: