Gri Bulut
Sararmýþ yapraklar gibi solgun bir hüzün .
Havada gri bir bulut ; öylece kalakalmýþ ...
Ýçime, kalbimin oralara þiirler yaðdýrýyor .
Neden bilmem .
Teslimim þiirlere , yazýyor yine ellerim .
Sorgusuz , sualsiz kabul ediyorum bu emri.
Yaz , yaz ...
Ýnsanlar da suskun .
Bakýyorum çevreme o gri bulut herkesi grileþtirmiþ.
Herkes uzaklarda .
Gri bulutun hüznünü sarýnmýþ kalpler .
O bulut yaðmur indirse belki gözlerde yapacak aynýsýný .
Ayna misali .
Kalpleri sýkan ne diye düþünüyorum .
Ne için bu kadar hüzünlendik
Güneþ terk etti diye mi ? Terk edenler geri dönmüyor diye mi ?
Vesaire baþka baþka sorular ...
Evet sorular , bir sürü ama cevapsýz kalan sorular .
Cevabýný herkesin kendisinin bulacaðý doðru sanacaðý sorular .
Derken bir yaprak düþüyor aðacýnýn böðründen .
Kurumuþ , büzülmüþ , göreceðini görmüþ bir yaprak .
Bulutta indiriyor rahmet damlacýklarýný .
Temizleniyor dünya birazcýk .
Birazcýk kalbimizin kiri siliniyor .
Sonbaharý geliyor dans eden cümlelerimin .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.