Gözyaþlarým sel oldu, dereleri taþýrdý, Yaðdý yaðmur yoruldu, bir tenhada yýkýldý, Bulut topraða küstü, kaldýrýmlar ýslandý, Acý böldü yüreði, anýlar tutsak kaldý.
Yeþil yeþil çimenler, deniz olta ucunda, Küçük bir yapraðýn, düþünde belirdi doða, Unutulmuþluðun gölgesi, her daim dudaklarda; Taþlara yazdým, otlara, saklý kaldý daðlarda…
Adýn dilimde dua, önümde bir pencere, Ýki çocuk kaldýrýmda, her adýmda bir çelme, Düþer gibi oldu çocuk, aniden ellerime, Düþen benmiþim meðer kaldýrýmýn üstüne…