- Topraðýn tek muradý gülþenin varlýðýyken Dikeni vuslat kokan güle çok geç kalmýþým. -
Ýsminle anýlýrken ettiðim son intizar Mýzrabýn aradýðý tele çok geç kalmýþým. Baþýmda poyraz olup eserken deli rüzgâr Hazaný bahar kýlan yele çok geç kalmýþým.
Meðer boþu boþuna aþk diyerek günaha Gönlümü hapseyleyip kanmýþým bir eyvaha. Oysa gözlerimdeymiþ aradýðým tek vaha Sýrýlsýklam gezerken sele çok geç kalmýþým.
Ardýna hiç bakmadan herþeyi yok sayacak Bir damla sevda için denizlerden cayacak Kararmýþ yüreðime yýldýz olup kayacak Ve elimden tutacak ele çok geç kalmýþým.
Sabahsýz bir rüyayý gördüðüm ana deðil Canýma canan demiþ kýrgýn bir cana deðil Yemin olsun, yalnýzca geçen zamana deðil Genç yorulmuþ gönlüme bile çok geç kalmýþým.
12.08.2004
Manavgat
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.