Bir kere daha düþün atmadan son adýmý Gözlerime son defa uzun uzun bak da git. Yýllar boyu dilinden hiç düþmeyen adýmý Bir kez daha söyleyip yüreðimi yak da git.
Aldýrma yalnýz diye, ben böyle de yürürüm Ruhsuz kalmýþ bedeni ölü gibi sürürüm. Sanma kör olduðumu, ben her þeyi görürüm Sana kahredeceðim tek bir iz býrak da git.
Ýstemem, ne bir aný ne bir gülüþün kalsýn Ne son bir kez bakýþýn, ne bir dönüþün kalsýn. Kalýrsa bir karanlýk, kalýrsa düþün kalsýn Onu da hasretime ödül diye tak da git.
Ýsmini andýðýmda çaðlayanlar kururken Yelkovan göç edecek akrep sende dururken. Git! Yýldýzsýz gecemi karanlýklar vururken Gözlerimden en uzak neresiyse ak da git.
Kahretmem kaçýrsam da kalkan en son gemiyi Belki kötü olurum belki kötüden iyi. Ama son nefesimde paslý kör bir çiviyi Hatýran olsun diye yüreðime çak da git.
1993 / Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yavuz Dogan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.