İstifra

Al þu gönlümü sýk mengeneye koyup
diþlerimin arasýndan sýzmýyor dilim,
kelimelerim kör cümlelerim saðýr benim...
incitmiyor kimseyi içten bi nefesim
içime yýrtýlýyorum sessiz olan her gecede
ahh incindiðim yerler!
incitemedi seni sesli bakýþlar
incindi de bezgin bi sessizliðe.


yýrtýlan sessizlik!
ân’a saklanýp çocukluðumu sobeliyorum
incecik ellerimde çamurdan pastalar
þimdi hatýrýmda sadece riyakâr suratlar
sýzlatan bi aðýt,
bi de gül düþtü...
Kayýp bi gül, güllerle bezendim de
bi gül kokusu tütemedim


tutuldu aklým
tutuldu gece
tüm doðrular haricî, gayrisi hakikat oldu özümde.
Çarþaf serdim yalanlara bembeyaz
gecenin gölgesine saklanýp karaladim yazgýmý.
öylesine bezgin, göðe bakmalý þimdi.
Acziyetim,
topraða gömülmüþ bi deniz, suda boðulmuþ bi balýk gibiyim.
Gölgemi kattým önüme takipteyim.
Güneþe dönmek gelmiyor içimden.
Sosyal Medyada Paylaşın: