UĞURLAMA

En sevdiðim kuþlar gökyüzünde bugün
Rüzgar tam kývamýnda yanaklarýmý okþarken
Benden de ihtiyar bi söðütün gölgesine
Uzanmýþým sere serpe
Nihayet yorgunluðum sýyrýlýyor iliklerimden
Senden daha gencim be söðüt dede
Senden daha gencim
Derken,
Tanýdýðým, tanýmadýðým
Ne çok insan beliriyor yanýmda
Hazýr olda,
Saygý duruþunda
Hepsinin elinde taze papatyalar
Yakalarýnda suretim
Ve ben yine gülerken vermiþim son pozumu
Ne çok insan güldürdüm yaný baþýmda
Biliyorsundur, deðil mi

Sana emanet ederken yokluðumu
Hepsinin dilinde ayný türkü
Meðer nasýl da sahiplenmiþler varlýðýmýn son demini

Bugün gökkuþaðý meleklerin armaðaný bana
Kuþlar benim için kanatlandý
Dua benim için
Türkü benim için
Gözyaþý, aðýt, tebessüm benim için
Gördüðüm, duyduðum ne varsa
Yalnýz benim için bu uðurlama.

Apayrý bir þehre
Keþfedilmemiþ iklimin rüzgarýna dönerken yüzümü
Gökkuþaðýný boynuma dolayýp
Yükümü ardýmda býrakýyorum
Kendimden ibaretken ne kadar da hafifim
Adýmlarým nasýl da uzuyor
Meðer ne kadar uzunmuþ saçlarým
Yel deðdiðinde anlýyorum.

Ýlk kez Caným üzüm çekiyor.
Hiç de sevmezdim oysa.
Çocukluðumun geçtiði bahçeden
Bana bir salkým üzüm ver Tanrým.
Söz, gökkuþaðýndan taç yapacaðým sana.

Kaç avuç dolusu yakarýþla geldim
Ýyi bak bana tanrým,
Ýyi bak bundan sonra
sana emanetim.

Hüseyin Gökmen
01.10.206
23:45
Sosyal Medyada Paylaşın: