düþünür oldu sonra; yaþamak dururken ipleri elimde bir kuklayý yaþatma çabasý neden? o gün tüm kuklalardan nefret etti.
Bir gün eli karnýna gitti kuklacý kýzýn. kendisi de bir kukla mý olacaktý korktu. canýný katmýþtý. canýný kazýttý. kavrulacaðaný bile bile vaktinden evvel güneþe teslim etti içindekini dört gün dört gece uyumak için kuklacý kýz kuklayý yaktý. ruhunu karanlýk bir kuyuya attý.
O kadýn, ipleri boðazýna dolanmýþ kývýrcýk saçlý çirkin bir kuklanýn ta kendisi artýk ve bir zamanlar "kuklacý kýz" olduðunu unutup "özgür" olduðunu sanarak avunuyor þimdi.
01.06.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Gökmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.