Birilerinin gelmesini beklemek, Ne ümitli þey, Her gün topraða ekmek, Ümit tohumlarýný.. Gelmeyeceðini bile bile, Belki yýllarca sürecek Bir arayýþa girmek, Susmak bazen zor, Zamansa kor, Eriyip bitenlere sor.
Belki de susarak veriyorsun Hayata cevabýný... Her susuþun içinde saklý, Yangýn gibi yanýp yanýp duruyor hancý, Eriyip eriyip bitenlere sor.
Zahmetsiz sanarken her þeyi, Emeksiz yemek olmaz iyi mi? Hayattan alýrken ibreti, Düþünüp düþünüp çýkamadýn di mi?
Sanýrken herþeyi þenlik tadýnda, Çok sonra vardýn dimi farkýna, Tohumlar çiçek açarken toprakta, Sabrederek bekleyemiyor insan aslýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.