MABET...

Tamlamalarýn tamlanamaz yükseliþi:
Elimde iðne yüreðimse iplik:
Maruzatým tek lehçe
Ve haybeden o tedirgin imde nahoþ bir tedirginlik.
Rükû ettiðim aþk’a uzanýyor evrilmiþliðim;
Gönülsüz coðrafyalarýn hükmen yendiði sevginin
Nazarýnda çat pat bir resmi yüreðe pelesenk
Yapmanýn da ötesinde,
Soðuk savaþýn gönüllü rütbesinde.

Andýkça andýmýzda adlandýrmaya meyletmeden
Garip bir ruh hali:
Hezeyanlarý itekledikçe insanoðlu,
Rahmetin gölgesinde buluþmalý iþin aslý.

Oysaki olmaz bir sancý,
Peyder pey vücut bulan temkinli suretlerde
En büyük yergiden öte,
Maðlup olmuþluðun týnýsý:
Sevmek mi, dedi birileri?
Hani kolu kýrýk olsa da
Yensiz bir tümcede yanlý bir yanýlgý:
Türeyen istihdamýna kýlýf geçiren beyhude gölgelerden
Aldýkça aðzýnýn payýný:
O kekremsi serzeniþin katsayýsý:
Yine ahkâm,
Ve hep yinelenen sancýsýndan medet umana
Git yoluna, dercesine.

Evrilmekse ithamý evrenin
Ve sükût bürümüþse varlýðýný
Bitimsiz hezeyanýna dokundukça hüsran
Derken kýpraþan bir mimde ve beyhude
Bir gönülse konmaksa marifet:
Varsýn içindekini boca et,
Ey yüreðin neferi ýlgýt gözyaþým.

Sencileyin, deyip de çýktým yola madem:
Belki dün belki bir asýr önce,
Sandým ki sonlanacak onca önyargý,
Sezdim ki sevdaya dairmiþ
Yüreðinde saklý tutarken nice derviþ.

Oysaki…
Olmalý mý devamý hem demezler mi
Bu da yeni bir yürek istilasý…

Olsun ki olmalý da;
Yok saydýnsa beni
Ýsterse tutuklasýn aþkýn kör neferi
Hem de usulsüzce konuþlu her yürekte,
Attýðýn her yürek mermisinde
Teneþir paklamýþ o isyaný yâd ettikçe,
Demez mi Tanrý:
Sen ki ey, fani:
Yeri mi þimdi?

Tümden gelen bir hezeyan saklý nice yürekte,
Kefaretini ödemediðin her düþ’te
Ve düþüþ’te,
Yeter ki sekte vurmasýnlar yüreðin mabedine.


Sosyal Medyada Paylaşın: