Ben kendimi kendim ateþe verdim
Cehennem nârýna gerek kalmadý
Gönül otaðýný güneþe serdim
Tünü kün yarýna gerek kalmadý
Sevmiþim güzeli alýna kadar
Dökmüþüm gazeli dalýna kadar
Yandým gül aþkýyla külü/ne kadar
Bülbülün zarýna gerek kalmadý
Gül ile aðladým gül ile güldüm
Aþk ile daðlandým; güneþte küldüm
Savruldum göklerden ay’a döküldüm
Gönül mezarýna gerek kalmadý
Var mý bir sevenin içinden derin
Dolmaz mý hiç derdin çilen kederin
Deseler ki " Ey aþk nedir ederin?!
Ziyâ’ndan kârýna gerek kalmadý(?)
Þaban AKTAÞ
28.09.2016