Zeytin aðacýyým hayat doluyum
Tufan sularýný süzen daðým var
Bilsen kaç bin yýllýk Anadoluyum
Topraðýn terinden sýzan yaðým var
Gölgemde oturan fakirler geçti
Nice þah sultanlar ne pirler geçti
Dalýmda yuvadan güvercin uçtu
Sevgi barýþ huzur yazan çaðým var
Fenike’den çýktým Mýsýr’a doðru
Milattan önce Bin asýra doðru
Yaklaþtým çul ile hasýra doðru
Çanak çömlek tava kýzan yaðým var
Þiddetli lodoslar dalgalý esti
Kaptanlar, forsalar ümidi kesti
Deryalar dibinde kaç kýrýk testi
Süngerli yataðým çok bataðým var
Cennet-i âlânýn meyvelerinde
Gariban sofrasý yer mendilinde
Gecenin ýþýyan yað kandilinde
Kara çadýrlarda dert o(r)taðým var
Aktaþ her dem yeþil zeytin yapraðý
Yapraðýna düþer güz yaðmurlarý
Düþ ile eriyor yüreðin yaðý
Bir de ’’zeytin gözlüm’’; ozan çaðým var
Þaban AKTAÞ
29.09.2016