Nefesim Nefesine Karışsın
Gecenin rahlelelerine yanan
Mum alevlerini nefesinde söndür.
Önsözüm olsun dudaklarýndan
Hayata karýþan nefesim.
Dikiþ tutturamadýðým için aþktan
Bütünlemeye kaldý yüreði.
Bir düþten düþtüðüm bu kadar ketum dudaklarým.
Hep kendime geciktim uzaklara yalýn ayak koþarken.
Üzerime atýlý tüm ayrýlýklardan yargýlýyor gözyaþlarým.
Sýrça köþklerde caka satan
Bedbin yüreklere zimmetleniyor mürekkebim
Oysa daha yazarken maviliðini yitireceðim denizler duruyor gözlerinde.
Telaþlý varpulara yetiþemedim diye
bu terkediliþ reva mý
yoksa kalemin kýrýlmasý mý bir intihar bilemiyorum.
Susuyorum avazým çýktýðý kadar.
Kilitini kendi üzerine mühürlemiþtin yürektim,
Ters yoldan manevra yaparken enseme bir baykuþ üþüyor.
Zebil ediliyor ikindi ezaný vaktinde dualarým.
Adýmlarýmý baþý boþ býrakmýyorum.
Çimento döküyorum ayak diplerime
Oysa bir karýnca yuvasýný takip ederken
Yüreðimin aðzýna geldiði an topraklanýyordu bu çilehanem.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.