Eylül

Lal oldum, yine.
Gönül konuþmaya baþladý benimle.
Gözlerime düþtü birer, birer geçmiþte yaþadýklarým
Eylül sen geldin diye.

Eylül.
Dokunma, yüreðime.
Yaralýyým!
Unutamadýðým anýlarýmý getirme, benim þu bulutlar aðmýþ gözlerime.
Ve bana gözyaþlarý döktürme yine.
Eylül.

Eylül.
Yine yaptýn yapacaðýný bana.
El âlem þenlik içinde, bense hüzün içindeyim senin þu ilk günlerinde.
Demiyorsun ne oldu sana diye bile.
Oysa ben!
Günden güne eriyorum, hayaller içinde.
Eylül.

Ne kaldý, þunun þurasýnda.
Kasým, ayýna.
Yapraklar sararýr, rüzgârlar sert eser düþer sonra dallarýndan.
Eylül.
Sen daha ilk günlerinde bunu hatýrlattýn bana.
Kimi sað kimi ölü kalkar’ da yataðýndan.
Eylül.

Ah, Eylül.
Daha gelir gelmez hüzün doldurdun yüreðime
Sayende daldým gittim, daldým gittim ta, çocukluk günlerime.
Ve bir’ de!
Bir þeyleri hatýrlattýn.
Hatýrlattýn’ da buruk hisler çöktü yorgun yüreðime.
Eylül.

27 Eylül 16
Ahmet Yüksel Þanlý er







Sosyal Medyada Paylaşın: