İSYANLARIM YOKLUĞUNA

Sana uzak mevsimlerin
Delibozuk çýðlýklarý arasýnda,
Seni düþünmekteyim.

Sonuna el salladýðým
Bir sevda,
Esaretle büyürken avuçlarýmda

Bulaþkan bir çocuk oluyorum
Siyah bir þehrin ortasýnda.

Olmayýþýna denk düþen
Ne kadar ’yok’ kelimesi varsa,
Þarký oluyor uðultularýmla
Duyaný olmasa da.

Harfler içimde çoðaldýkça
Karýþýyorum yalnýzlýklara,
Yol içim de, yolculuk ta
Yüzüm sensizliðe dönük,

Ýsyanlarým Yokluðuna.

Sosyal Medyada Paylaşın: