O kýrmýzý etekli kýz var yine arnavut kaldýrýmlý sokakta, birde küçük oðlan kardeþi. Kýz hep böyle, pek havalý yüksek ökçeleriyle, çocuk elma þekerinden müzdarip yalýyor habire. Yürüyorlar aðýr aðýr, karþýlaþýyoruz az sonra ben sigara üflüyorum denize karþý inat topal hilminin çay bahçesinde. Gözlerimden yansýyor eteðinin rengi el ediyorum -buyrun bir çay içelim. Gülümsüyor hafiften ökçeleri kalbimi deliyor ha geldi ha gelecek... Vay eþþolusu belli ki rahatsýz yanýnda ki veletten. Geçip gidiyor elma þekerinin peþinden.
Uyanýverdim aniden kaba saba bir düþmüþ gecenin ortasýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kenan Kan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.