sustum işte

soluðumda demlenirken hasret
týrnak diplerimde kanayan aðrýyý en iyi sen bilirsin..

ahh adam
sol yanýma saplanan hangi sancýydý adýn.
gözlerin
hangi mevsimin sýrrýydý.


dilimin lâl türkülerinde çýnlýyor sesin,
iþte o vakit duruyor avuçlarým duâya.
gözlerim kör
kulaklarým saðýr.
avaz avaz sus oluþlarýmda bile
çizemiyorum sensizliðin resmini.
bizim olmayan þehirlerin çokluðunda eziliyorum yine.

sustum iþte
anamýn rahminde kazýnmýþ alýn yazgýma.
sustum, solumun sen yanýna.




hangi ölümün kýyýsýnda yatsam,
yaðmur bulutlarý dayanýyor gözlerime.
yokluðunun fýrtýnasý sarmasýn diye kirpiklerimi
umudu avuçlayýp dudak arana sýkýþtýrmak istiyorum o an.
ölü bir bedende debelenip duruyorum çünkü
ruhum çürüdü,
karanlýðýn kahpe gölgelerinde gezinmekten.


þimdi cehennemin hangi ateþine býrakmalýyým kendimi ?
diz boyunca günah dolanmýþken saçlarýma
kor çukurlarýn hangisinde can vermeliyim ?







emel güneysu/onyedieylül
Sosyal Medyada Paylaşın: