GÜCENDİM

Dilin deki katran zehir olsa da,
Selam getirmeyen pula gücendim.
Senden tek yadigâr postun kalsa da,
Sen gibi sarmayan çula gücendim.

Yedi gün yedi ay seni övdüler,
Gül yüzlü yarimi çekip dövdüler,
Þeytanýn diliyle haþa sövdüler,
Hattini bilmeyen kula gücendim.

On sekizde henüz körpe yaþýndý,
Aþkýn oba oba göçü taþýndý,
Yürüdüm yürüdüm daðlar aþýndý,
Sana getirmeyen yola gücendim.

Gönlümün kulpundan yak çýramýzý,
Gözde saklamýþýz hep daramýzý,
Kaderle bozunca biz aramýzý,
Feleðin çarkýnda yele gücendim.

Kehribar gözlerin bak süzüm süzüm,
Ayný asmada bir salkým bir üzüm,
Þöyle Ýçten içe yanarken közüm,
Üstümde savrulan küle gücendim.

Gitme, ellerinle giydir kefeni,
Bülbül susmuþ,baykuþ çalsýn tefini,
Sen bozma sultaným þahým keyfini,
Ben dikene deðil güle gücendim.

Düþümde gördüm de tuttum elini,
Hasret ile sardým nazlý belini,
Öptüm kokladým da her bir telini,
Saçýný örtmeyen tüle gücendim .

Ocakta közlenmiþ kor ile cebir,
Ciðerimi söksen etmem ki kibir,
Ýkimize yeter kazdýðým kabir,
Sensiz alýp giden sala gücendim.

Harun Yýldýrým



Sosyal Medyada Paylaşın: