Ýçtiðim kahvede bile seni düþünüyorum Oysa seninle kahve bile içmemiþtik Uyanýk olduðum her saniye hayallerimi süslüyosun Lütfen sus, biliyorum konuþursan pisleþirsin
Ufukta düþen göktaþýndan dilenen dileksin Sana yazmaktan nasýr tuttu, kanýyor bileklerim Ýstediðim tek þey huzur, çok bir þey deðil Seni sadece görmenin bana yetmesi gibi
Son kez bak bana ve defol git hayatýmdan Aldýn her þeyimi , daha da al! götür ne lazýmsa Söylenecek söz yok aslýnda; saçmalýklar, velhasýllar Nasýl olsa hiçbir pay çýkarmayacaksýn kelamýmdan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil Karaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.