bir otuzluk daha at hayat! tükettim, harcadým yýllarýmý durmadan bozdurdum yüreðimden ve eksilerek parçalanarak kazandým kendimi
tamý tamýna otuz yaþýndayým daha ayaklarýmýn altýndaki yolu yeni tanýdým karanlýðým, ýþýðým! gölgelerimle kimlik yarýþtýrýrým sanki gözlerim kör ama herþeyin farkýndayým..
bir otuzluk daha atsan hayat çocukluðuma bir bilet alýrým en fazla bir çocuk masalýnda korkar aman dur, o kýrmýzý elmayý yeme! diye prensesi uyarýrým masalda yaþamýyorum ama, zehirli kýrmýzý bir elma uzatýyor bana her yarýným prenses de deðilim ama çocuksu kalbimi tutamaz, her defasýnda tekrar aldanýrým..
gözlerim çocuk, ellerim þefkat tenim soðuk, ruhum sýcak kargaþa içinde otuz notalýk bir þarkýyým susturmam asla, yaþýyor içimde üç insan çocuðum, anneyim kadýným..!
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.