Ey güvercin kahvesi gözlü kadýn,
Bir anda çektin kendini benden
Fersah fersah ayrýlýk kokuyor bakýþlarýn:
Belki bir adým uzak
Belki bir bakýþ kadar yakýn.
Bunu yalnýz sen bilirsin
Boþ ver geçmiþi
Ýri iri gözlerini çevir içimin kulvarlarýna
Iþýk ol karanlýklarýma gül gülüþünle
Baþýmý döndür !
Terk etmedi sevdan beni,biliyorum
Âsi serçem,
Adýmdan sonra baþlar adýn
Orman kendi sessizliðinde boðulurken,
Çýðlýklarýma þahit olur sincaplar
Gittiðin yola kin güttü dudaklarým
Uykusuz kaldým
Evet,evet gittin
Bir varsýn
Bir yoksun
Alt üst ettin beni
Nasibime uzun soluklu seyahat düþtü
Bir hain býçak gibi yüreðimdesin
Gene de…
Nedir bu fallar þimdi ?
Ve ben sende gene yok sayýldým
Sense,bende kök saldýn atar damarýmca
Sokak ortasýnda sayýkladým ellerini
Yüzünü
Tebessümünü
Zor bir yaz daha geçti
Þimdi zeytin zamaný
Ama sen hiç oralý olmadýn
Biriken anýlar susuyor
Bende gidiyorum
Bir soru !
Kaç mevsimde unuturum seni ?
Yada kaç ayrýlýk sonrasý dönersin bana ?
Ey hayýrsýz !
Aðzýndan çýkan cümleler aþk kokardý
Tutuþtururdu þiirlerimi
Oysa þimdi yaþadýðým
Ayrýlýk ne berbat bir duyguymuþ
Yükünü almýþ bir yalnýzlýk yakýyor canýmý
Keder yüklü akþamlarda yoksun
Öyle böyle deðil,
Masmavi özledim
Sensizlik en aðýr darbe !
Haberin yok !
Evet,buram buram sen kokan,
Yükünü almýþ bir yalnýzlýk yakýyor canýmý
….21:29…/13 eylül 2016..gece yalnýzlýklarým