DAHA TUTUNABİLSEM
Dibine çöken bir çaresizlik akþamýndayým,
Az önce bir mevsim daha kaydým yaþlanmaya,
Duvara sývaladým yüzümü,
Artýk bana ait deðil,
Deðil bu gözyaþýnda zamaný beklemek,
Durmaz oldu bu hayat,
Bu yolun ötesinde belki yok bir þey?
Belki akþamdan da öteyim,
Kalbim dursa eskiye nemli bir mendil gibi,
Bir aðlamaktan yanayým,
Yanayým da ne fayda!
Sabahlarýn kokusu öyle çocuksu deðil artýk,
Öyle sisli þehirlerde beklenmiyor soðuklar,
Beklenmiyor o eski sevgili de,
Ay görünse gecenin telli kuþlarýnda,
Bir yaðmur karýþýr sýzým sýzým,
Bir kalbin kýrýþýr!
Dibine çöken bir çaresizlik akþamýndayým,
Bu kaldýrým sessizliðinde suskun,
Baka kalsam bir yerlere sabit,
Sýðýnsam bir mevsimlik daha,
Daha tutunabilsem bir aðaç dalýna,
Bu ruhuma,
Daha tutunabilsem...
Þiir-B.Biricik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.