Artýk kalmadý bir önemi, Bir önemi! Adý serbest kaldý etrafta, Gitti yarim, Zeynep, gitti benden! Þimdi bir gözyaþý lazým bana, Bir kýrýlganlýk, Sessizlik, Karanlýk, Bir baðýrýþ lazým bana... Zeynep, býraktý beni bende, Hiç bakmadý gözlerinden bir kayýk hüznüyle, Sarayköy’de yine kaldým bir yalnýzlýk akþamýnda, Gökyüzü canýmý yakýyor, Zeynep uçup gitti benden, Bir ay ýþýðýnda uzaklar gibi... Dönülmez yollar kaldý geride, Bir tren istasyonunda mevsimlik yaðmurlar çarptý ruhuma, Zeynep kýrýldý gitti kalbimde, Tükenmiþ bir zaman kaldý þimdi, Þimdi neyler gönlüm, Nasýl yaþanýr bilmem, Zeynep yok artik, Artýk kalmadý bir þey, Hiçbir þey, Zeynep kýrýldý gitti kalbimden, Kýrýldý gitti...
09.05.2008/SARAY Saat:21.09 B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Biricik (BBiricik) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.