ÖLÜMSÜZLÜK RİSALESİ
Bir sonbahar hüznüyle bozulur bütün baðlar
Kâinat sarsýlýrken secdeye varýr daðlar
Ölümsüzlük iksiri ölümün yapýsýnda
Hayatýn tilmizleri bekleþir kapýsýnda
Geride kalan dostlar aðlaþýrlar nafile
Ölümsüzlük sýrrýný anlatmak zor gafile
Ömrün duraklarýnda durmadan geçer zaman
Son dem arifesinde kim diler sana aman?
Son kez yansýr aynaya dudaklarda tebessüm
Verilir son raddede yüce makamdan hüküm
Ölümle cümle âlem diriliþe doðuyor
Saadet güneþleri karanlýðý boðuyor
Ufka göz kýrpan güneþ yararken bulutlarý
Miþ’li geçmiþ zamana taþýyor umutlarý
Nice kutlu doðuma gebedir berzahýmýz
Mahkeme-i Kübra’da yerde kalmaz âhýmýz
Ýnsanlýk eskiyorken ölüm tazeleniyor
Hakikat yarýþýnda kötüler eleniyor
Sonsuzluk þafaðýna ölüm bir göçse eðer
Þu kokuþmuþ hayatta bu göç her þeye deðer
Gölgemizi yüzdürdük berrak mavi sularda
Bir baþýna býraktýk þöhreti kuytularda
Gece gün kapýmýzda kiþner ölüm atlarý
Kabrin ardýnda kalýr dünya saltanatlarý
Deruni düþünceler hayata ölüm taþýr
Çiy düþer hissiyata düþler ayazda üþür
Elbet bir gün her nefis tadacaktýr ölümü
Rabbim zakkuma inat açtýr gonca gülümü
Ölüm, ölümsüzlüðe nurdan kapý aralar
Ten topraðý öpünce iyileþir yaralar…
M.NÝHAT MALKOÇ
(01 Ocak 2008/Trabzon)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.