O, her akþam içiyordu. Derdini, içtiði rakýya anlatýyordu sanki Her yudumunda, gözyaþlarý damlarken kadehinin içine Hep, onu düþünüyordu. Âþýktý, o. Fakat karþýlýk görmüyordu.
Seviyorum, diyordu. Seviyorum ulan diyordu o, her yudumunda Karþýlýk görmediði sevdiði için, yumruðunu baðrýna vuruyor! Her vuruþta, bin ah çekiyordu. Âþýktý, o. Sevip de karþýlýk bulamadýðý için içiyordu.
Gözlerinin önündeydi, hayali Elindeki kadehi, kýrarcasýna sýkýyordu. Bir resmi bile çok gördün bana, ulan diyordu haykýrýyordu. Hayalindekine, kadeh kaldýrýrken! Âþýktý, o. Kadehlerini kýzgýnlýðýna kaldýrýyordu.
O akþam o, hep aðladý. Þiþenin, biri gitti, biri geldi masaya. Derdini içkiyle paylaþýrken, dayanamadý yýkýldý kaldý masaya. Etti sabahý o, aðlaya, aðlaya. Âþýktý, o. Kahr etti, içine düþtüðü sevdaya.
06 Eylül 16 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.