Uzun paltomu karanlýk gökyüzüne sürmeye devam ettim. Dünden beri kar yaðýyordu ama topraða kar deðmemiþti. Güneþ doðuyordu gecenin üzerine ama çiçekler güneþ görmemiþti. Kalan gideni terk etmiþti. Güneþ dünyaya küsmüþ Çorak topraklardan tek kiþilik aþklar filizleniyordu, Ýçlerinde acýlar, gözyaþlarý ile doðuyordu. Giden, acýyý avuçlarýnda nasýrlaþtýrmýþtý. Yerinin, gereklerine yabancýlaþmýþtý “gittim mi! yoksa kaldým mý?” Büyük adam çýktý ve dedi ki “ya kal yâda git yâda gitmenin kalmanýn gereðini yap” Böylece huzur kozasýndan fýrladý sonsuz ömürde kelebek olarak…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ulkrsari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.