Niye diyordum hep, kendi kendime.
Evvelimde kalacaktým nerdeyse.
Bir dalga çökmese, gelip bendime.
Ahirimi bulacaktým nerdeyse.
Dönsem maziye, sebepli sebepsiz.
Ýçerim cýz eder, yüreðim sessiz.
Sözüm bitince birden nefessiz,
Kalakaldým. Ölecektim nerdeyse.
Üþüyen gönlüme uðramadan yaz.
Kar yaðdý saçýma, görsen bembeyaz.
Tutsaydýn elimi, tutsaydýn biraz.
Ardýn sýra gelecektim nerdeyse.
Dallarým kurudu, kapandý yolum.
Ne yapraðým kaldý, ne tek bir gülüm.
Yetmiyor nefesim, sessiz bülbülüm.
Ciðerimi bölecektim, nerdeyse.
Kim yanýnda olur, oyun bozanýn,
Altýna kim girer, kaynar kazanýn
Birisi’ nin yüreðini üzenin,
Namazýný kýlacaktým nerdeyse.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.