Ben seni özledim, seni...

Bir iki güz týkýrtýsý kahverengi panjurlarda,
"Ben geldim." nârasý atýyor sanki cýlýz portakal aðaçlarýnda.
Ve boyun eðdi yaz, içimize serin serin esen rüzgarla.

Sen hâlâ yoksun...
Selâ sesleri geliyor kulaðýma, insanlar konuþtukça.
Bir hüzün ayaklanýyor sol yanýmda.
Ben seni özlüyorum.
Kaybediyorum yokluðunla savaþlarýmý.  

Hiç bilmediðin bir naðme  dinletiyorlar sana.
Hiç erimeyen bir buz gibi sundular yokluðunu eþe, dosta, gardaþa.
Hak etmedin ama...
Adaleti eðri bu dünya,
Vefasý saðýr bu dünya.

Dilimden kuþlar uçmasa da,
Bir feryat yüreðimi kýzgýn közlere  salan,
Aðzýmda kekremsi bir hayat,
Genzimde buruk bir nefes alýþ,
Avuçlarýmýn içinde un ufak oldu yaþama sevincim. 
Seni özledim ben,seni...
Ata diye göðsünde dinlendiðim.

Eylül geldi bak,
Sen nerdesin?
Ovalar dolusu oldu hasretin...
Güz mü yaktý yýktý, gidiþin mi
Annemin þahnisinde attýðýmýz þen kahkahalarý...
Komþu Fatma bulgur kazanýna mýsýrlarý atmýþ
Haber salýn yetiþsin diyormuþ.
Yarýn da pekmez kaynatacakmýþ.
Fýtýdan mis gibi þýra içecekmiþsin.
Gelmezsen vallahi darýlýrmýþ,
Güzün bereketi senin ayaðýnýn uðurundaymýþ.


Uðurunla gel...

...

Gözlerinde maviþimi gördüðüm.
Düðüm düðüm oldu baktýðým her yön.
Ne yâr, ne evlat, ne ana var bugün.

Cananýma can olan yüreðin ile
Almadan veren ellerin gümüþlensin.
Sen asaletin kendisisin.
Karýndaþým, kardeþim.


 












Sosyal Medyada Paylaşın: