Seni Sevenler Ölür Sonbaharda
D162
Seni Sevenler Ölür Sonbaharda
Kýzgýn bir yýlký atýdýr hazan
Cumaya beþ kala koþar gelir bana
Bulutlarýn ardýndan saygýsýný yitirmeye baþladýðýndan beri güneþ
Boynu bükük sanrýma yaðmurlar damlýyor
Bazý þairler baba olmadan ölür sonbaharda
Ve rezilce bir korku kaplar yüreðini çiçeklerin
Aðacýn dallarýnda paslanýr yaprak
Biliyorum adýný yazdýðým iðde yapraðýný da
Alýr götürür uzaklara þu menfur toprak
Seni getiren kuþlar hep sonbaharda ölür
Ýklimsiz öpüþlerin sersefilliðine gömülür
Ve mektubunu getiren gemiler sonbaharda batar
Bundandýr hiç bilinmez neler yazdýðýn
Fecr vaktinin redifsiz sûkutunda
Eceline aðladýðýn camit yýldýzlarýn adý bilinmez
Gelir birazdan meydebur hazan
Çýkmaz sokaklarda bir faili meçhul rüzgara kurban gider
Aramýzdaki o alaturka sergüzeþt
En eski kelimeler en kaliteli sonbaharda ölür
Sahafýn en nadide lisanýyla sevmiþken seni
Ahh pera bir kez hayat verse þarkýmýza þu gramafonun teli
Sünepe sokaklardan geçmeden
Bir þatafatsýz þair cenazesi
Sonbaharda
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.