Zakkum

Yaþadýklarýma göre az bile delirmiþtim
aklýmda konuþan þey susamak
aklýmda bir fantazi ve kuþkulanmak
bir kurt gibi kemirgen
bir kuþ gibi uçurtkan
kendimle ilgili bana benzeyen
ölümün kaç katlý bir bina olduðunu kim bilebilir...

yokken þimdi sen
o kaðýtta seni düþünüyorum ...

sana verdiklerim sevinsin bedeninde
bir taþ atýlýyor göðsüm kýrýlýyor
yazdýðým tüm eski düþünceler
aklýma geliyor...

Bir rüya gördüm
gecenin sessiz harflerinde
biri vardý orda
bana baktý yürüdü yollarý
ayný benim gibiydi ama deðil
sanki bir kahve falýnýn içindeydim
görüyordum geleceði.

Baþ kesiðinden birþeyler boþalýyor

Ön tekerin sürdüðü
bir arka teker

içime dolacak
iþaretledim sokaklar
aynanýn karþýsýnda duruþum

öptüðün sokak baþý...

utanýn þimdi yaptýðýnýz ihanetten...

yalanlarý dinle
havanýn sezgisiyle
göðsümde yatýþmayan birþeyler

kabul ettiðim aðlak bir macera
ve yol katederken gördüðüm herþey
tuhaf kadersiz ve yaþama dair...

yalanlarýn ortaya çýkýþý

arkadaþým elinde yüreðinde sözleri

beni öldürmüþ farkýndamý
aksadý gün
kalýplaþtýðýmýz þekilde güldüm
onayladým kafeste
kendi iç örgülerimde yitiþ...

belkemiksiz güvence içinde
þüpheyle kývranan ayna
yüzümün yarýsý koðuþ
yüküm sýrtýmda

uykusuzluktan tutkusuzum
zamaný akýtan kumlarýn içinde sapsarý
tuzundan yanýyorum
genzim kainatýn cehennemi...
Sosyal Medyada Paylaşın: