Gittikçe derinleþiyor boþluk, arasýndan ur bakýyor. Dikenli bahçelerde koþar gibi, gittikçe eve çevriliyor katlanýþ.
düþmanlar bir kalp gibi atar içimde
Yalnýzlýðý almýþým ayrýþmýþým kalabalýklardan kendi evimde bir baþýma en kalýn giysilerle örtmüþüm üstümü baþýmý
saçlarýmý kestiðimde...
Acýmak þýmarýk bir çocuk geceler çýrýlçýplak
ellerimde büyük imkansýzlýk
içim sýkýntýyla dolu bir baksan içeri sorsan bakar ufkum üstümden çýkmayan bir leke gibi hergün ayný resmi giyinirim bir izlesen içimi sigara dudaklarýmda gerilir
Piþmanlýk sarýsý hayat bayramlarýnda çiðnediðin karanfil tohumlarýnýn kötüyü örtmekteki çabasý sevgi laciverti gece þarkýlarýnda sarhoþ mavide gökyüzünün çaldýklarý...
içime dolacak iþaretledim sokaklar aynanýn karþýsýnda duruþum oyuncaklarýma diktiðim elbiseler annemin saçlarýný kesip yapýþtýrdýðý bebekler hepsi içime akacak bir yaþ alma mevsiminde.
Yaþamak küstüðüm kadar devamlý olabilir ve kapandýðým kadar açýk çekmeceli ve bence yaþama küsmek kendine doðrultuðun tehdit denizinde yüzmek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
verda gül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.