Dünyada Yokum
Bir sen varsýn
Þu beþ para etmeyen Dünya’da
En güzel aþksýn
Mevsim son bahar olsada
Eylül ün soðuk yüzü hissettiriyor kendini
Gündüzler çabuk bitiyor geceler dertli
Hoþ geldiðin o güzel günden beri
Uykular firarda,terk etti bedenimi
Sýðýnak oldu þu tahta masa
Bir bardak çayla gecenin ortasýnda
Derin bir sessizliðe gömülmüþ oda
Ýçimden konuþuyorum boþ sayfalara
Baþladý yine baþýmýn eþref aðrýsý
Bir rüzgar daha çaldý kapýmý
Dünyada yokum ama rüzgar anlar mý
Eþ dost kapattýrdý bana her kapýmý
Son sigarayý yaktýrýyor çayým
Sanki seninle nefes alýyor caným
Þimdi her hatýra sayki bir yangýn
Ölüm fermaný mý duyar kulaklarým
Ýnceden bir kaç damla yaðmur düþüyor topraða
Toprak kokusunu yayýyor karanlýða
Sonra sen düþüyorsun kokunla
Ve ben bitiyorum mýsra mýsra koynunda
18.07.2016 04.05
Günal Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.