İstanbul Ağlamazmı

Yürüyorum Ýstanbul sokaklarýnda
Çekilmez oluyor hayat yokluðunda
Dalgýným derin düþünceler aklýmda
Sen düþüyorsun tüm varlýðýma
Ve ben bitiyorum Ayasofya da


Eyüp te yaþlý bir dilencinin
Avuçlarý takýlýyor gözlerime
Gözlerim sýzlýyor
Yoksun
Oysa her zerrem avuç açmýþ sana
Dileniyorum istanbul sokaklarýnda

Marmara beni çaðýrýyor kýyýlarýna
Martýlar isminle sesleniyor uzaklarda
Vapurlar bekliyor gözlerini kabatașta
Seni arýyorum Ýstanbul sokaklarýnda

Zaman demlenirken dertlerimle
Gözlerini buluyorum çayýmýn renginde
Hayatýn tadý kaçmýþ kýz kulesinde
Ellerini ararým Galata köprüsünde

Bir yaðmur baþlar Ýstanbul sokaklarýnda
Ýlk damlasý gözlerimden
Canýmý acýtýr oldu
Gecenin güzel mehtabý
Sen yoksun aah Ýstanbul aðlamazmý

Hayalime düþersin Ýstanbul gibi
Rüyalarýmýn þehri bildim gözlerini
Özledim
Bir meltem misali
Saçýmý okþayan ellerini
Sevda sokaðýnda kaybettim kendimi

Yok hükmü yedim Ýstanbul’da
Canýmý arýyorum solunda
Yarýn lar son bulsun
Hasreti bitir doðduðum koynunda

Sosyal Medyada Paylaşın: