Þimdi ilk seni suçluyorum
Aklýnýn erdiðinden daha çok meþgulsün yarýnýnla
Dünya yörüngesinden çýktý çýkacak derken
Biz ölümlüler ihbar kabul ediliyoruz
Kýyamete
Saðanaklýðý devam ediyor zamanýn
El cevap
baþka sorular doðuruyor koynumuza
Hep geçmiþten geliyoruz
Baþkalarýnýn geçmiþine söverek
Ve daha güçlü yarýnlar için
Emin olmak adýna kimseyi sevmiyoruz
Oysa bir dostun gönlüne iliklenip
Hayatýn en pahalýsý olmak mümkün
Ve kýymetlisi kalabilmek için
Derli toplu sevmek kafi
Bir buluþmanýn katranýnda kim yoksa
Sessizlik ondan sorulmalý
Hikaye oradan baþlarsa
Hiç kimsenin hesabý görülmez
Ve hiç kimse benimdir bu nefes diyemez