Gidiyorum bilmediðim diyarlar bekliyor þimdi beni elips dikine katlamak isteyipte katlayamadýðým sarý sayfalar bekliyor beni hiç bilmediðim kýyýlar hasretle bekleyen bir çocuk bekliyor belki beni gidiyorum yokluðunda kaybolduðum ateþin harlanýp sadece kýþlarda kalan mevsimlere gidiyorum dilimin ucunda dünya nýn vazgeçiþ kederleri el ele yan yana hikayelerini býrakýp yalnýzlýðýn kapýmý çaldýðý diyarlara gidiyorum öfkenin bana ulaþamayacaðý sitemlerini göremeyeceðim uzaklýklara gidiyorum kayýplarý yaþadým yeterince kýzmýyorum kýrýlmýyorum sevgi çiçeklerini tüm denize doldurup güzel kokular býrakýp gidiyorum toprak tohumdan ayrýldý diyordun ya tüm filizlerimi kýrýp kurutup rüzgara savuruyorum polenlerini
Çocukluk bebeklerimi taþtan evlerimi bir kutuya sakladým bozuldu ya sevmelerin dengesi onlarýn hatýrasýný da gömüp gidiyorum
O diyarlarý istiyorum özlersen sende gel olur mu?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Jale Keskin (Karadurmuş) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.