ZEVCEM
Gözlerim bir güzelin gözlerine deðmesin
Feryat figâna boðar arþ-ý âlâyý zevcem
Kuþku ve zan altýnda kendi haklýdýr kesin
Pire de olsa deve yapar olayý zevcem
Teþekkür için biri bir armaðan vermiþse
Aman Allah’ým aman göze biri girmiþse
Hele rüyada beni baþkasýyla görmüþse
Küser durup dururken bundan dolayý zevcem
Duyduðu her þüphenin mutlak sürer izini
Söküp fýrlatýr atar taraktaki bezini
Ýzah etmeye kalksam iþin gerçek yüzünü
Sakýnmaz hiç lâfýný basar kalayý zevcem
Dünyasý çocuklarý bir de yaþlý annesi
Telefon düþmez elden vardýr hep bahanesi
Atlar yanýna gider az pürüzlüyse sesi
Sýladan döndüðü gün özler sýlayý zevcem
Bir zerre bile yoktur tenkide tahammülü
Görülmüþ þey deðildir kusurunu kabûlü
Beklemez istikbâlde açacak gonca gülü
Zýrt pýrt “ayrýlalým” der, seçer kolayý zevcem
(Temmuz ~ 29.10.2014) – Lüleburgaz
Zekâi BUDAK