MERSİNDE BİR SONBAHAR GÜNÜ VEDA…
MERSÝNDE BÝR SONBAHAR GÜNÜ VEDA…
Mersinde bir sonbahar günü
Ruhumda bir sýkýntý
Ýstasyonda telaþ
Heyecan ve hüzün
Acý acý çalan düdükler
Ayrýlýklarý çaðýrýr
Sevinenler, kavuþanlar yok mu?
Yavrusunun dönüsünü bekleyen
En köþe bankta yaþlý bir Baba
Kim bilir belki aylardýr görmediðim çiçeðini
Ýstasyonlar yine de hüzün dolu
Hep ayrýlýklar burada yaþanýyor
Bekleyeni olmayanlar
Kaderi burada paylaþýyor
Bir tarafta ýþýk hýzý ile giden zamanýn
Ýnsanýn ömrü nasýl tükettiðini anýmsatýyor istasyonlar
Deniz tarafýndan esen rüzgâr
Sonbahar kendini daha bir baþka yansýtýyor
Mersin Garýnda Palmiyeler sýra sýra
Sanki onlarda gelecek yolcusunu bekler gibiler
Rüzgârla savrulan ölü yapraklar
Ayaklarýmýzýn altýndan, baþýmýzýn üstünden uçuþarak
Sonbahar dansý ediyorlar rüzgârla savruluyor
Çýnar aðacý hazan renkli elbiselerini giyinmiþ
Giysilerinden düsen parçalar rüzgârýn gücüne yenik düþmüþ
Gökyüzü gri renkte
Güneþ yüzünü zaman zaman gösteriyor
Burnu soðuktan kýpkýrmýzý olmuþ bir çocuk
Elinde tuttuðu simitten soðuk soðuk ýsýrýklar alýrken
Onlarý ne sonbaharýn hüznü, ne de ayrýlýklar ilgilendiriyor
Onlar farkýnda deðil hiç bir þeyin
Dünyayý kirleten kirin
Terk edip gidenin
Yýllarýn sineleri yakan özlemlerin
Üþüseler de onlar yaþamanýn keyfi içindeler
Elindeki simidini ýsýrmaya çalýþýyor
Birde kaçan bir yapraðý yakalamaya çalýþýyor
Tren Ýstasyonu nedense bu gün çok kalabalýk
Bürokrat tipli insanlar
Memurlar
Ýþçiler
Hamallar
Yolcular
Bir ellerinde þemsiye
Diðerinde çantalarý
Gazeteleri, kitaplarý.
Tren geliyor
Treni ikinci perona girmek üzere
Koþuþturma baþladý
Beþ dakika sonra yolcular kompartýmanlarda
Tren acý düdük sesiyle hareket etti.
Keyfim yok
Çünkü arkamda bir uzun yýllarýn hatýralarý
Yýllardýr biriktirdiðim dostluklar
Sevdiðim, sevildiðim
Velhasýl koskoca yýllar
Hepsi geride kaldý
Yüreðim burkuldu
Dudaklarým titredi
Elim kalkmadý sallamaya
Hüzünle gözyaþlarým
Yanaklarýma süzüldü
Acý içime kurþun gibi oturdu
Beynimde iki þey var
Biri hüzün,
Birde raylarýn çýkardýðý sesler
Her sonbahar günü Mersin’i hatýrlayacaðým.
Ýbrahim BEKLER
15/09/2011
ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.