zaman boþluðunda koca kara bir delik
gökyüzü d’üþüyor sarý sayfalarda
bir parça yaþamdý yaprak döken
zifiri bir karanlýk yalnýzlýk
gece tahâmmüden adam öldürmekte
içine sýzýyor her tükenmiþlik kemlik
boþluðun tavþan uykusunda geceler
döner araba tekerleri misali çarký felek
sevmek bir ömür boyu tek çabasý
belki de sevilmektir insanoðlunun
tüm çabasý aradýðý yitirdiði mutluluk
ne yazik ki çalmaz kapýsýný
kendiliðinden hiç bir mutluluk
deðildidir ki alýnyazýsý
kuþlar ve kanat ikili ayrýlmaz
su ve toprak
ses ve yanký daðýlýr gökkûbbede kaybolur
zaman tüneline karýþýr
isimsiz ölçeksiz haykýrýþ
yüreklerde bin hýçkýrýk
ezilip gidiyor bitmez çilesi hayatýn
sen istesende istemesende tükeniyor her direniþ
zamansýz esen bir rüzðar
tünüyor baykuþ seslerinde
hayýr olsun düþleriniz
üç vakit kadar önce ihtiyar bir kadýnýn serzeniþinde
düþünüz hayýr olsun der
gerisini siz düþünün
bizim akþam oldu der üç günlük ömrümüzde
ama deðil vatan
vermem der vermem düþmana
sað gözümden sol gözümü günâhýmý bile
taþla sopayla kovarým alimallâh!
gözümü toprakta açtým ben der
gerisini siz düþünün düþmanýn midesini
ahâ þu bastonla deþerim der
tam seksenüç yaþýnda anam
sýký sýkýya baðlý hayata topraða
amma valâkin bizim akþam oldu artýk diyordu
siz düþünün bu yaþta ezerin yýlanýn baþýný daþla
pabuç býrakmam bakmam gözünün yaþýna
kalan ömrünün bitmesinden deðildi
belki de korkusu
arkamýzdan bir kova su dökerken
sizi tekrar görebilecek miyim derken torunlarýna sarýlýrken
son bakýþýmda da gel dedim anam gidelim
dedi ki ayrýlmam ayrýlmam evimden topraðýmdan
sen çok yaþa anam ömrüm
ömür harmanýndan hasat biçilmez
sözlerin yüreðimi deldi göz göz
özümün pýnarýsýn anam sen akarsuyum
kavuþma sevinci yaþanmaz ayrýlmadan
demlendikçe dokunur her hatýra
akan temiz yaþlar göz pýnarýnda
bu gün de bizim anam yarýnda
yeter ki senin kuru canýn saðolsun!!
anadýr vatan vatandýr ana
en hakikâtli yardýr toprak insana!!
Nurten Ak Aygen
14.08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.