Kalmadý dilimizden konuþan
Ne yaren ne bir dost ne bir omuzda dost eli
Canevinden vuruldu hakikâtin zilleti
Korkulu bir düþtü esti maðlubuyeti
Kronik bir hastalýk mý bu tükekenmiþlik sendromu
Bumerang gibi en baþa döner en son
Üç nokta koyduðun yerden karaya oturur yörüngen
Silbaþtan
Sessizlikte ölüm iki elim cebimde
Ayný telden çalar ateþinde külünde
Derman olmaz artýk hiç bir sözünde
Ölü tütünle avunur durur geceler
Bir çýðlýk olarak doðmuþuz aslýna bakarsan
Sus göz uçlarýndan damlayan sonsuz bir kayboluþtan
Çýrpýnýp duruyoruz kuþlar misali delicesine
Hep uzaklara bakarken dalmýþýz kayýp denizlerde
Unutup kendimizi göremedik olup bitenleri dizimizin dibinde
Bütün uçarý renkleri toplamak istiyorum
Yoksunluðum yoksulluðumu suskunluðumu býktým taþlamaktan
Bütün renkleri bir meþe palamuduna baðlamak istiyorum
Portakal çiçekleriyle yeþil yapraklarýn vadisinde aðlayan halkýn
Sonsuzluðunda nöbet tuttu bozkýrlarda uzandý yattý kapýsýnda sabah akþam!
Kýran girdi yakýnlara mutluluðu uzaklarda aramaktan
Ýnsanoðlu bu kadar mý uzak düþer ki kendisinden
Uzun sürdü bu nadasa býrakýlan toprak
Tereddüt mesailerinde kaybolan yýllardan düþüyor
Kýrýlmýþlýðý artýk acýtmayan kelimeler
Yeþil suya býrak aksýn gitsin kirpik uçlarýndan akarsular
Boþa çektiðimiz yürek zaman bu sýð sularda
Ýrili ufaklý özne kýrýntýlarý hayatýn anlamýnýn
Yüklemlerinde eriyip gidiyor dönüyor ekrep ile yelkovan
Ve ne zaman görsem solan çiçeklerin güzelliðini
Ýçimi acýtýr çizgiler artar aynalarda
Yüzümü göðe sürüp sývaslayamam
Bir bütünü ararken insanoðlu tanýmlayan tamam olmayan
Karanlýðýn tuzak gözbebeklerinde parýldayan ay kadar yalnýz
Bir sefalettir takdirsiz yaþanan an ansýz
Eyvellâhsýz düþünülmeden söylenen ne çok kýrýp döken söz
Bir kelebeðin kanadýnda can çekiþen kör renkler
Ölümüne çýrpýnýr sabahlar söner yýldýzlar
Bir girdap gibidir çýkmaz sokaklar
Nurten Ak Aygen
15.08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.