dokuz canlý þu mülayim ay
çarpa çarpa bulutlar eskitemiyor
þu yalan dünyayý olan sevdasýna
kan damlýyor irin baðlýyor yaðmur arýtmýyor
koynunda yatan düþmanlarý artýyor
üredikçe ürüyor günbegün
ýþýk tutmaz aþýk tutmaz
sýrrý çýktý eski aynalarýn
kýrýmdan tutun da tadý kalmadý yaylalarýn
týkýr týkýr yürütüyor elinoðlu türlü oyunlarýn
kýrklandý artýk bilcümle kendi de inanýr kendi oyunlarýn
can bedeli ödenmez ahû-zarý kalýrda
türlü türlü iþ geçer kuru kafalarda
kalmadý artýk baþta yarým akýlda
kemikleri çýktý ellerin halimize sýrýta sýrýta
tepeden bakar elinoðlu basar þahdamarýmýza
boþa kürek çektik bunca zamandýr
iþ yaylasýný buldu kedi aslan kesilir
Kimbilir uzaktan gelen kuru davul sesidir
yaslandýkça yaslandý ay babam
ayýkla pirincin taþýný bakmaz elinoðlu gözün yaþýný
gurk bastý mülteciler ev sahibi oldu
saðýmýz solumuz tüðümüz tavuk gibi yolundu
peki biz bu memleketimizin neresindeyiz
yeter mi kurtarmaya kuru kuru sevgimiz
nerede kaldý anlý þanlý türklük hürriyet
boþa kürek çektik mi sanýrsýn henüz ölmedik!
Ülkemizi ilkelerimizi kusursuz sevmeliyiz ama sevmek yetmez
Onu sahip çýkmamýz gerek çünkü; bizim baþka bir ülkemiz yok!!
Nurten Ak Aygen
13.08.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.