Bir damla göz yaşı ve bir tutam şiir

Bin sözün hükmü,
Bir nasihatte saklýydý.
Bilmezdim..

Bir damla gözyaþý,
Bin musibetten aðýrdý.
Bilmezdim..

Varlýðým ne kadar aciz,
Yokluðun ne kadar zalim.
Bilmezdim..

Bu kelimeler, ah bu kelimeler.
Dudaklarýmdan dökülen þu kelimeler,
Ne kadar da hafif.
Bilmezdim..

Oysa ki deðilmiþ..
Biraz geç öðrendim.

Ben her þeyi aslýnda biraz geç öðrendim.

Yüz on derecenin geniþ açý olduðunu sonradan öðrendim.
Kelime israfý yapmanýn ne kadar gülünç olduðunu,
En yakýnýndaki dostuna güvenmenin en büyük cahillik olduðunu,
Aslýnda insanlara güvenmenin kendi kuyunu kazmaktan farksýz olduðunu,
Ben acýrsýra çok sonradan öðrendim.

Ben sevmeyi de sonradan öðrendim.
Ve Allah kahretsin sevdiðini kaybetmenin de ne demek olduðunu da sonradan öðrendim.

-Ýnsan öðrendikçe büyüyor.

Ama anlamýyorsun iþte. Ben öðrendikçe ölüyorum.
Benim suçum da deðil üstelik, eðitim sistemi yanlýþ.
Ama iþte..
Nefes almak zor geliyor insana.

-Þu bir tutam et, bir tutam kemik beden insana yük olabiliyor zaman zaman..

Bana bedenim deðil bana yaþamak aðýr geliyor Rýfat..
Anlatamamak,
Susmak,
Tahammül etmek,
Alýþýldýðýný duymak,
Kavuþamamak,
Görememek,
Dokunamamak,
Ve en aðýrý da bir kaç damla göz yaþý,
Bana çok aðýr geliyor.

Kendi ayaklarýmýn altýnda eziliyorum..
Çaresizce..
Çaresizce!!
Sosyal Medyada Paylaşın: