Aynalara bak reis aynalara Buðusuna aldanma Dünden kalma Belki de once ki günden… Ýyisimi bir aðýt olarak yak beni Ancak o zaman rahatlar Ýçine tükürdüðümün hayatý Zaten bu baharda elsiz ayaksýz geçti reis Sima’mda unuttuðu bakýþlarý Deprem tozuna bulandý El ayalarýna kýna olduðum yetmedi Her yanýmý defne yapraðý sardý. Derdi ne erik çiçeklerinin Bilemedim Onlar bile kýraðý pasý Gülüþü badem çiçeði açmýþ neyime Zeytin aðaçlarýnda çekirdek büyütmüþüm Yumuþak baþlý rüzgarlarda Ona yer bulmuþum Saçlarýnda dolunay taneleri gezdirmiþim Umrunda deðil onun Bende de son damla düþtü topraða Artýk mor sümbüller gibi göðsüme düþse nafile Yok be reis uðraþma boþuna Boþuna diyorum sana Boþuna ediyorum ben Bu transparan duayý Kimse hecelemesin beni boþ yere Eskisi gibi Okunaksýz kalayým gene Müþteba Güneþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müşteba Güneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.