Adem helâkýný, kaderden sanar
Halbuki ihlasý, takýnmak gerek,
Kul kendi vicdaný, içinde yanar.
Elifden bilime, bakýnmak gerek.
O bir son elçiydi, gitti peygamber,
Meyletme yobaza,cehalet sunar,
Ayetler insanýn gönlüne iner,
Özünle yazýlýp, okunmak gerek.
Þah damara yakýn, vicdanýn sesi,
Enel Hak deyince,þirk neyin nesi?
En hâkiki mürþit,ilim bahçesi
Hakkýn Kelâmý’yla, dokunmak gerek
Hak ile batýlý, Furkan ayýrýr,
Sýrat kýldan ince, kimi kayýrýr?
Suçlular mizanda aklý sýyýrýr,
Zan ile gýybetten,sakýnmak gerek
Adem üryan geldi,þekle bakýlmaz
Yine üryan gider,kefen dikilmez.
Kul hakký yiyerek,arþa çýkýlmaz,
Ýlahi kanundan,çekinmek gerek.
Þiir de ibadet,sonsuz nesile,
Gerçeði görmeye,olur vesile,
Ölümsüz eserse;bir mýsra bile,
Ýlhamý gönülden,ýkýnmak gerek
Figâni bülbülüm, feryadým çile ,
Avaz avaz öttüm, fani bir güle,
Yenildim nefsime, ben bile bile,
Tövbe istiðfarla tapýnmak gerek.
Erdem GÜMÜÞ (Kul Figani)
08.06.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.