Yoruldum
Dayanacak gücüm yok, yarabbim ver dermaný
Çöküntüler altýnda, ezildikçe yoruldum
Okunur her fýrsatta, kaderimin fermaný
Hayýr gelmez bu candan, bezildikçe yoruldum
Kaçmayý istedikçe, ayaklarým sürüdü
Kurtulmak mümkün deðil, hep üstüme yürüdü
Buz tutan daðlarýmý, týrnaklarým kürüdü
Engebeli yollardan, tezildikçe yoruldum
Kasýldýkça vücudum, kalbim fena zorlanýr
Talihsiz kara bahtým, her geçen gün horlanýr
Ateþi gören közler, hiç durmadan korlanýr
Daralttýkça nefesim, kesildikçe yoruldum
Ne bugün ne yarýndan, artýk umudum kalmaz
Felek tutmuþ yakamý, hiç bir tarafa salmaz
Öyle dert yüklemiþ ki, zerre kadarýn almaz
Neþter ile bu kalbim, deþildikçe yoruldum
Uzaktan bakýldýkça, herkes mutlu sanýyor
Oysa baðrým derinden, sýzým sýzým kanýyor
Kaderin þerbetine, ekmeðini banýyor
Kabuksuz yaralarým, eþildikçe yoruldum
Nesrin ÖNEM
12 08 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.