Kimi zengin diyor, kimi fukara,
Çaldýn mý bir kapý, zilini Hacý,
Doðruya yalansýn, iþin makara
Bildin mi fakirin halini Hacý.
Ne tuhaf gezerken sendeki gayda,
Bu kadar böbür yok, yýldýzda ayda
Bulunmaz bu huyun, baþka bir beyde.
Sildin mi, kirlenen elini Hacý.
Hangi kalpte var ki , yapýlý büstün,
Herkesin gözünde, paralý süstün,
Uylama Hacý bey, el elden üstün,
Aldýn mý bir dostun gülünü Hacý.
Yükledin suçu, alemin sýrtýna
Güvenen var mý ki senin tartýna
Bir þey gelmez elden, uyduk þartýna,
Dildin mi baðrýnýn solunu Hacý.
Baðýrýp yýrtýnýp verirsin emir,
Birazcýk kýpýrdan, halin pek semir,
Bitip tükenmeden malýný kemir,
Deldin mi bindiðin, salýný Hacý.
Bu kadar parayla kim gitmiþ aya,
Yoksuldan yoksula postunu daya,
Kalmamýþ ki sende, zerrecik haya,
Saldýn mý vicdanýn selini Hacý.
Duvarýn saðlammýþ, dayan ha dayan,
Sen atlýsýn yeter, el alem yayan
Bu süslü giysinle anadan üryan
Yoldun mu göðsünün kýlýný Hacý.
Ha gayret Hacý bey, birazcýk yekin,
Ölüm uzak deðil, epeyce yakýn,
Birisi gün sayar, kefeni dikin.
Buldun mu Cehennem yolunu Hacý.
Zekeriya DUMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.