neyse uzatmayalým bizim Ombaþý Nuri “tesgereyi alýncaa do(ð)ru bizim memlekete geliyosun!; evelallah kime sorarsan sor beni bulu(r)sun, sormaya ne hacet; zati orda tencere fabrikasý dedin mi herkeþ bili(r) nerden bakarsan bak görülü(r) her araba ille bizim oraya uðrar ben yoðusam epap! gayýnpeder fabirkadadýr selamýmý sö(y)le der(h)al iþbaþý yap”
milletin arayýp da bulamadýðý ne hülyalar gurdu millet bilseniz biri çay mý alýyo bi dene fazla niye! Nuri’ye tulumba datlýsý, ekmeðarasý köftesi ona keza hiç birimiz ihmal etmedi Ombaþý Nuri’yi .. bizim bataryanýn adý üçüncü deði(l) Nuri Ombaþýnýn bataryasý herkeþe göre de en þanslý bataryaydý býrak bataryalarý, karargah bölüðü bile bizim Nuri Ombaþýya tav býrak ona gösderilen temennayý onun epaplarý bile nasipleniyollar bundan, “beni bi tanýþdýr, bana da bi iþ” diye melul-masýn bakýþannar yalvarýp-yakarannar.. habaynan ürküt, zopaynan say
en çok da “yak bakalým” illa varýsa cýðara iþmezdi kerata kimse iþmezdi sayasýnda yetmezz herkeþ o sayada fenerliydi sonnaa el birlik besledik Nuriyi hemi de nasý valla gurbannýg goç gibi eline biþiy alan kantinden biþiy gapan, soluðu yannýnda alývýrýyoz “buyur Nuri abeee .. valla olmaz..”
“ben yoðusam gayýnpeder fabrikadadýr selamýmý söyle epap! iþbaþý yap” millete yetiyodu valla herkeþe böyle emme beni bek ilgilendirmezdi yalakalýk yapmazdým emme kerata beni severdi neye dersen bi ananýn-bobanýn bi o(ð)lu anam-bobam “-bize de ilazým bi adam bizim iþi kim dutçak” der çýkarlar baþýma gelce(ði) bilmemi(yi)n
senin ki bi para harcardý sorma valla, aklýn dimaðýn duru(r) çarþý iznine mi çýkdý yarýn izine gediyomuþ gibi ayakgabýsýndan, elbisesine memleketdekinnere hediye saný(r)sýn paþazade deðilde patiþahzade ne de olsa dulgarý çocuðuydu itne
gantin sýrasýnda kim varýsa ordan bana bi çýkolata sarelle, ireçel, bal-tereya(ðý) hiþ tayýn yedi(ði)ni görmedim tevatir biþiyidi bilmen ya asgerde bi fabrika yedi gerþi kimse ona para verdirtmezdi herkes sýraya girer masýn masýn ona bakardý kim ne alýrsa iki alýr ona da aldýðýný ýsmarlardý kimse onun ýsmarladýklarýnýn parasýný almazlardý
laf sýrasý geldi mi aðzýndan bal damlardý “-ben gayýnpedere eyvallah etmen arkadaþ garýnýn garþýsýnda el pençe divan durman görüyoz iþde bi sürü gýlýbýk, “heyt” bile demeden bi bakarýn benim garý sus-pus olur tun tun yiter valla anama bi saygýlýdýr görmen elpençe divan durur”
biz de minnet etmeyiz gayýnpedere file de etsek ne etmesek ne dakan mý var davþan daða küsmüþ daðýn habarý olmamýþ dedikleyin akýllarýna bile gelmen valla
tabi zengin çocu(ðu) olunça senin ombaþý Nuri nasý(l) etdiyse, üþ gün sonura vaa! resmen garþýmýza tabýr komutanýnýn posdasý oldu çýkdý zatin iki dene posdasý varýdý annayan beri gelsin, valla! üçüncünün ne nüzümu varýdý ký neyeyse orasýný Allah bili(r)…
ne(t)ççe de bu! mýntýka temizliðinden bölük gomutanýnýn fýrçasýndan sabahlarý ikki sahat ayazda galmýþ it gibi sýrýncýmaktan el ayað oðuþdurmaktan tayýndan, nöbetten, iþdimadan, sabah siporundan patetiz soymakdan eðitimden garaj zimmetinden çarþý izini uçu bölük yazýcýsýna yalakalýkdan memlekete gedmeð uçu batarya komutanýna boyun bükmekden gurtuldu…
caný isdedi mi uyuyo, istediði zaman çarþýda altýnda tabýr komutanýnýn cibi isdediði zaman, memleket de izinde bu arada bi gaybolu(r)du “bi haftalýðýna” deye geder on beþ olu(r)du yoðudu biz nasý(l) eftikleriz bölükçe acaba baþýnda biþiy mi geldi deye tabýr komutanýnýn posdasý emme nikahý bizde seninkinin umrunda de(ðil) tabýr komutanýna, bi þiþe viski getiriyomuþ meseleyi hallediyomuþ bana ne
varýsa? her bokdan anlardý, it o(ð)lu it denetim mi var, malzeme sandýðýnýn üsdüne yazý mý yazýlcak çaðýrýlarýdý, bi þablon hazýrlar filimden ayakkabý boyar gibi þak þak tamam yüksek bi komutan mý gelecek Nurinin garþýsýnda o batarya komutanlarý sanýsýn sýraya dizili(r)di
valla bilmen ya bizden sonura geldi bizden önce de tesgereyi aldý getdi
ya-a(h) töbe bize tesgereye gediyon deye getdi yalan sölemeyen bi aydan fazla zaman geþdi vaa! o ne len senin Nuri! guca(ðý)nda çocuklarý yanýnda tango-asortik garýsý adam tabýr komutanýnýn misafiriymiþ hemi de kaþ gündür, bi haftadýr memleketine gedeceðmiþ de! Allahaýsmarladýða gelmiþ ya! anasýna
nasýlda forslu görsen ito(ð)luit sanýsýn denetime çýkmýþ tabýrý golunda garýsý insan iki yýldýr diþi sinek görmemiþ asgerin içine o asortik garýyý getiri mi len!* al garýný .ikdir git pezevenk iþdee tabi fabýrgator gýzý ne dediyse o olacak aklýna emme onu gýsgandýrmak geldi emme Abaza asger görmeð isdedi orasý bize garannýk
olcak ya! günlerden gün oldu dayým onnarýn orda bi tencere fabýrkasýnda müdür oldu köye gelinçe, dayýma deyon “sizin fabýrkanýn sabýsýnýn damadý Nuri benim asger arkadaþý deyo “yok ö(y)le biri” “-baþga tencere fabýrgasý yok demi orda” “-yook” “-hadi ya” deyon içimden “senin bi bokdan habarýn yok” müdür file deðildir bunun böylesi müdür dediðin adam; ya keydiðinden belli olu ya harcadýðýndan öle ya bu baldýrýcýplaðýn teki
“yoð ülen” deyon içimden “dayým adam olmaz daa patronunun damadýný bile bilmeyo adam bunu iki ðün sonura gapý dýþarý ederse þaþman, zuvudur galýr bunun bölesi”
iþde o zaman “yeðenim meda-rý ift(ih)arým nuri beye bi de de beni iþe alsýn mayýþýma zam yapsýn çoluk-çocuk..” emme bana ne ben dayýyýkana bobalarýndan ne hayýr gördüm de anamýn yeðenneri uçu ne edeyin”
gün geldi, deri peyniri götürdüm dayýma maksadým birez de bizim Nuri ombaþýyý görmek Allah var ya daa dayýmýnan gavýþmadan gapýcýya sordum “hinci dýþara çýkdý” dediler ertesi ðün sordum þehirdýþýna çýkmýþ dayýma da biþiy demeden sývýþdým
dayým gordinatör olmuþ bana ne demek ki forsu morsu yok bak Nuriyi herkeþ biliyo, nere gedmiþ, nerden gelmiþ tabi böyüð adam hepiciði her yerden cevap etiþdiriyo emme dayýmý kimsenin dakdýðý yok telefon ediyollar nerde deye yani nerde olduðunu bilmeyollar buluyollar, hu isimde bir geldi deye o da okardan inip geliyo alýyo beni “getirin” dese de adamlar elpençe divan duralak bana gapýlarý aþsalar da “buyur abey” deseler ya ner-deeee
Nuri de öyle deði bi tefa sordum ya yetti, ertesi ðün ben taha beri yandan varýyokan hepisi her yerden “-Nuri beð þeer dýþýna çýkdý” neye!?... adam patýronun damadý dayýmýn habarý yok dünyadan valla bak dayým hala köylü.. köylü gýsmýndan adam olmaz netçede kapýcýlara adýynan hitap ediyoru.. gapýcýlarýn onu dakdýðý yok..
de(h)! bi de içim cýz etdi “bu gayýnpederin sundurmasýnýn altýna (sultasýna) girmiþ haral” deye ne yalan söyleyen ne de olsa hukumuz var Nuri Ombaþýynan
neyse Allah var ben de bu durumu köyde öðüme gelene anlatdým kimbili kaþ kiþiye gucað aþdý bizim Ombaþý Nuri deye dayýmýn bi forsu yok bizim köyde esiyo yaðýyo da yengem dutduruyo bi “müdür bey, müdür bey” de orda da fabýrkada da þeyine dakan yok Yalova Gaymakamýný otopusda file öðündüm getdim felan yerde enecen dayým fabýrkada müdür iþsizin deyosanýz guyvurayýn eme ona güvendiðimden deði valla Nuri Ombaþýyý tanýyoz ya fabýrkator damadý
bobamýnan ýçcýk kayfarengi oluvusak ben bile Ombaþý Nuri’ye bel ba(ð)lamýþýn umudumuz? baþga bi çýkar yolumuz yok elim mahkým Nuri’nin yanýnda alcan soluðu dayým aklýma file gelmeyo
okumuþ mokumuþ, neliklerinen bana ne gordinatörü kim dakar patýronun damadý durukana selam aleyküm selam ben Nuri Beðin asger arkadaþýyýn “-buyur çavýþ olalak baþla iþe”
uzatmayalým nerdeydim Nuri bizim köye gelmiþ yanýnda fýsdýk gibi gýzlar tencere file deyinçe bizim köylüler de benden basetmiþler bilmeyen yok ku bizim köyde Ombaþý Nuri efsanesini “-ha! demek sen O’sun” deyollar tabi “…” “-bak iþde senin asger arkadaþýnýn bobasý” demiþler bobam herkeþe çay ýsmarlamýþ demiþ bu “-ben onun asteðmeniydim” deyoru demek Gonya’da ameliyat oldu ha? geder ziyaret ederin evelallah hafta sonu yurtdýþýnda olacan bayiler toplantýsýný organize edecen sonura ilk iþ Gonya” deyoru bu! .. “-bu tarafdan geçiyodum da onu gören hemi de hu gampanyadan asgerimin köylüsünü de isdifa(de) ettireyin sizin elinize harmanda para geçer de(ðil) mi taksit maksit yok harman verese” etiraz etmiþ bizim köylüler “biz borç se(v)meyiz taksit-maksit bilmeyiz biz de harman yok ga(y)ri alma verese var” deye
verebilen vermiþ parasýný genede gampanya ya imza vermiþler emme taksit dileyen de yirmi-yimbeþ dedikleyin Deli Yakýp “-len olum Nuri Beð bunun burasýnda Ýstambol yazýyoru deyinçe” bizim Nuri ombaþý “-amca Türküyenin baþþehri Angara deyen yanýlýr Türkiyenin baþþehri Ýstambul’dur
yurt dýþýnda Ýstanbulu herkeþ bilir Türkiye Ýstambul demektir, Ýstambul; Türkiye Ýstambul bir markadýr biz size i(h)raç malý veriyoz maayer sýrf asgerimin hatýrýna Ýsdambul marka Angara’yý kim dakar Allah aþkýna Ýsdambul marka da onun için” “-dooruu” demiþ bizimkinner “-Ýstambol marka”
bir baþkasý dutdurmuþ “-yau Nuri bey bu bek yeyni deyinçe ona da “-uçak imal edilen metelden” demiþ maden olsa herkeþ bilecek emme adý üsdünde metel avantacýný saymýþ-dökmüþ, annatmýþ herkeþ almýþ gabil etmiþ annamýþ tasdiklemiþ Ýstambol marka metel har(i)ka
tencereler gapýþ gapýþ eline pakedi alan evine seðitmiþ bobam eve davet etmiþ gýzlar da barabarýnda yenilmiþ, içilmiþ bize de bi paket hediye edilmiþ atdýrtmýþ anama Galu Beladan gamla tava çencere ne varýsa
alimiyonun yerine bu tencereleri gullanmanýn avantacýndan basedilmiþ akýn etmiþ herkeþ bize öte malleden hýsým akraba duyan duymayan köylüler gonþu evler,
gayfada gýz bobalarý, evlerinden, birbirinden habarsýz gelinnik gýzý olan analar analarýndan saklý halý dokuyan gýzlar, dýþarýya gelin olannara mamur olup köyden gedennere ohooo?
“bek yönedimiþ” deyenden dut “harman veresiymiþ”, “alma veresiymiþ” deyene tencere almayan ev galmadýðý gibi gundakdahý böbeðe, ne galdý hunun hurasýnda Nuri Beð bitaha mý gelecek deye evladiyelik deye okuyan o(ð)luna bir kaþ dakým alan bile olmuþ birbirinden saklý… köye çencere dolmuþ
kimeci gül desenni kimeci garafilli kimisi “gonu gonþuya halýya gedivirin” kimisi “çapaya”, “yolmaya” kimisi “bi tütün almadým deyvirin” kimisi “gayfada iki çay içmeyvirin” deyelek herkeþ kandýrmýþ kendi kendini
derken herkeþde bi muabbet aldý baþýný gediyo Nuri bey aþþa, Nuri bey yokara biz de bi havalara giriyoz ki sorma yolda beni durdurup sorannar oluyo “-bizim o(ð)lan bi taa Nuri Beð gelceð olusa habarýmýz olsun obalda boynuna hinci birine aldýk, birine almadýk! olmayoru valla evlat seçmiþ gibi beliþdireyin desen dakýmý bozmaya deðmeycek alt tarafý kaþ para birine tava var, öteykine yok çaydannýg öyle duzluðu, sütlüðü sonura düdüklü kek galýbý hediyesi elcek dutamaklý mutfað önlüklü
obal da boynuna senin asger arkadaþýnýmýþ Nuri Beð geli(r) de habar vermezsen ölümü öp” tamam aba neye habar vermeyen neye obal atýyon veriz vermemiyiz heþ” deyoz
bi baþgasý “isdermin hinci yenisi çýkmýþdýr bunnarýn böyük gýz “ben de gardaþýmýnkýndan isderin” deye dutdursun “-len kaþ paralýk þey altý üsdü bi set daa alývýrýz”deyo,
hiç yokdan bu tencere tava seti köyün en baþ müþgülü oldu çýkdý öte tarafdan biri “-gýzlar etiþip gedesiya bi ta alýrýz ataþa vuruvudum gý aba aman gardaþým Nuri beðden habarýmýz osun evde gýyamet gopcak valla” “-ederiz” deyoz onnara da bizim Nuri ombaþý veresiyeyi almaya gelesiye bi kamyon daa müþderi irkildi valla,
köye gelinþe; dayýmgile soðan gavýrývýmýþ anam dayým bakmýþ tavaya “-bu ne bizim gýz” demedik tabi sizin fabýrkadan deye emme duymuþ galiteden file basetmiþ, Nuri beyin getirdiðine “-alimiyon” demiþ “-tenike” demiþ iyi ya len bide sen getir gapberif bi de seni(n)kini görelim de mi?
gün geldi harman gakdý, ne ma(h)sýl herzýmanký ma(h)sýl ne ederi geçen senenin ederi nezman gönümüzden geçen gibi oldu ki de bakalým dedik alma vahtý gelsin Nuri Beð el mi? almalar satýldý paralar gelcek ana!!
bi duyduk kuuuu……. bizim alma alýcýlar ortada yok dutduk Halili bindik münübüse getdik bi alay ver elini taa.. taa Mersin’e ihraþcýya elininen goyduysan bul.. bulduk Iramazan’ý, köyünde sefil biri, çoluk-çocu(ð) terk etmiþ baþý bozulmuþ “beter olsun þerefsiz” demeye dilimiz varmadý
adam bize ma(h)çýp “-ben de onnarýn iþcisiyin” alma alý(r)kana öyle demeyodu emme “-ben de al(a)ca(ðý)mý alamadým” þirket gayýp” deyo baþga biþiy yok, Dövlet yok arkadaþ ihraþçý Dövletden gorkmayo” “-neyye” … okarý tükürsen býyýk aþþa tükürsen sakal hesabý get nalet osun..
“nalet olsun” dedik gerisin geri köyü boyladýk emme o sayada o “Týrtar”ý da ðördük bizikinnerin neye gayaya arbýldýðýný geçi çobannýðýndan geldiðimizi annadýk bu Týrtarýn viracýna da bi deði(l) kýrkbin kere þükretdik nayeti ceremeyi üsdümüze sardýk bi gupa sovuk su iþdik üsdüne
derkene bi bakdýk bi bayram önü köye sarý sarý zarflar bana da var deye sevinen, gonþusunukunu yanýndakýný gapan gapana, herkeþ gapýþ gapýþ alýyo zarflarý ana vallaa! bi okuduyduk tencere gampanyasýna verilen imzalar senet olalak icraya verilmiþ “boniyi þu vadede ödemezseniz” ne bileyin ne anamýza söðseler ondan efdal!
sarý zarfý dürüp eline alan bizim evde alýyo soluðu deþiriyo gapýmýzý köpe(ði)miz uyutmadýlar o ara.. yekdepden okumadan bile ne ödedi ne galdý hesap bi yanna “-netcez” “-nolcak” “-al hu borcumu götür o döyüse” “-sulf et bizi” “-verdiðimin ikki gatýný taha verin bi dapança alýrýn net(i)çe bi tetiðe basmak galý(r) gerisini o düþünsün” “-þartlar þart ossun senin hatýrýný sayýyon valla geder bulur, vurun”
“-sen de biliyon ben kimseye borþ etmen herkeþ gördü ben týk para saydým arkadaþ bana da ayný bizim o(ð)lan yarý parasýný peþ vermiþ ona da ayný senet” “-bizim herif beni öldürü meh ben parayý veren” “-nolusun gara gardaþým evde huzur galmadý hu yaþýma gadak duyadýðým azarý duydum bobasý hayatýnda bi pisge vurmadýðý gýzýna basdý dekmeyi”
nayeti biz heyet olalak bu sefte de tencere fabrýkasýnda aldýk soluðu gene Halilin münübüsü dutduk bu sefte benzin fiyetine on gadak gonþu
“neyimiþ dee Nuri Beð orda esgiden þöferimiþimiþ hinci nerde olduðu belli deðilimiþ hass..tirin”
“-gelmiþikene dayýna da u(ð)rayalým” dediler “-ne de olsa fabýrkada müdür üsdelik köylümüz” “-tenizlesin hu iþi ne de olsa sen sardýn baþýmýza bu iþi” vara vara vardýk dayýma saðolsun ba(ð)rýmýzdan yitmedi, geniiiþ bi odasý var gapýsýnda gýzlar “-bana telefon ba(ð)laman” dedi “-toplantýlarýmý iptal edin” dedi zart zort..
çay getiren gýz baþga yemek getiren gýzlar baþga hele bit enesi varýdý kýýý bu iþde bi iþ var valla ayak..
senin ki garnýmýzý doyurdu, çay-may filen emme yutmadým valla neyimiþ bizim “tencerelerin bu fabrikaynan alakasý yoð”umuþ “laf”
goya Ýsdambola telefon felan “ayak”
icraya veren abýkat bi alimiyon bazarlayan þirketin abýatýymýþ “biz de dolandýrýldýk” demiþ “dalavere”
yapacak biþi yoðumuþ “üþkaat”
bu dolaplarýn dalaverenin kumpasýn baþ entrikacýsý” dayým belli… çay-may ayak yedik saysýn
bakdým mümübüsde beni var deye çekinti ediyollar herkeþden evel ben giriþdim “dinini…imanýný …yedi ceddini” yol boyunca söðdük elbirlik
neymiþ gosgoca Nuri Beyi patronun damadýný bilme(z) mi insan düzenbaz, neyimiþ bu tencerelerin bunarýn fabýrgasýynan alakasý yoðumuþ hadi yaa!! sanký Türkiye de baþga tencere fabýrgasý var neyimiþ tenike has ..kdir
emme sen bi ta(h)a köye gelisin!!
DÝPNOT yaþanmýþ mozaik
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.