Hakk’ýn imtihaný çetin mi çetin, Yokluyor sabrýný sinir ve etin, Bir hesabý varsa her ihanetin, Senin de imanýn, dik duruþun var; Sessizce bekleyip son vuruþun var!
Ey vatan evladý, ey þanlý þehit! Kýyamda ruhsun sen, yakýþmaz aðýt! Dünyada yok misli, milletçe yiðit Mayanda ezelden o asil damar; Tarihten ses verir attýðýn þamar!
Dön bir bak, kanýn var açan lâlede, Bu sevda bir sende, bir pervanede! Hâlâ tüter o ruh, Çanakkale’de, Zannetme yattýðýn adsýz bir mezar; Her tümsekte sensin, her yýldýz nazar!
Daðýlýr duanla kurulan tuzak, Çünkü imanýn bu, doðacak þafak! Esaret zulmettir, zillettir yatak... Kabrinde bile dik, dikilen taþlar; Boyun eðmez Hakk’a bükülen baþlar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.